Με άρτια θεατρικά γραφή και από τις πλέον αξιόλογες της νέας γενιάς Ελλήνων θεατρικών συγγραφέων, η Αλεξάνδρα Κ* «σκαλίζει» τις πιο «κοντόθωρες» πτυχές της νοοτροπίας μας. Παίρνει απόσταση και παρατηρεί. Βλέπει τις στρεβλώσεις που συχνά παραβλέπουμε. Μας εισάγει στον φαύλο κύκλο επικράτησης μιας αυθεντικά ελληνικής, μάλλον, «κατ’ έθιμο» αντίληψης του κόσμου. Εκεί θα αναγνωρίσουμε στοιχεία πολύ δικά μας. Αν όχι του ίδιου μας του εαυτού, σίγουρα κάποιου πολύ οικείου, ενός φίλου ή του… γείτονα.

Μετά την επιτυχία που σημείωσε την περασμένη θεατρική περίοδο το ολοκαίνουργιο έργο της Αλεξάνδρας Κ* επαναλαμβάνεται για λίγες παραστάσεις στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Τη σκηνοθεσία του έργου υπογράφει ο Σαράντος Γεώργιος Ζερβουλάκος, σκηνοθέτης με αξιοσημείωτη πορεία και βραβεύσεις στο εξωτερικό, που παρουσιάζει για πρώτη φορά δουλειά του στην Αθήνα. Η παράσταση μάς προκαλεί να τολμήσουμε… Να κοιτάξουμε κι εμείς στον καθρέφτη που μας ετοίμασαν. Ίσως αντιληφθούμε πολλά από το είδωλό μας.

Η πρώτη ιδιωτικοποίηση δημόσιας γης απειλεί το αυθαίρετο εξοχικό του Αντώνη Τάδε και μαζί ολόκληρη την προσωπική του μυθολογία. Κυρίως όμως απειλεί το μέλλον των παιδιών του, τουλάχιστον όπως ο ίδιος το έχει φανταστεί. Αποφασισμένος να παλέψει μέχρις εσχάτων για να σώσει την «επένδυση ζωής» του, ο Αντώνης θα συγκρουστεί όχι μόνο με τους κρατικούς μηχανισμούς, αλλά και με τα ίδια του τα παιδιά. Ανίσχυρος απέναντι στο κράτος και το ξένο κεφάλαιο, θα κηρύξει ανεξάρτητο κράτος τη γη που ο ίδιος έχει καταπατήσει και θα στεφθεί λαϊκός ήρωας για μία ημέρα. Το ζήτημα όμως ήταν πάντα η επόμενη. Αυτή που κάποτε ανήκε στα παιδιά του. Η παλιά «κακή» γενιά συγκρούεται -οπλισμένη- με την «κακομαθημένη» καινούρια, το θυμικό δίκαιο με το αστικό, και η τυπική ελληνική οικογένεια με την ίδια της την επιβίωση.