Ένα από τα πιο πολιτικά και συνταρακτικά ανθρώπινα κείμενα της αρχαιότητας,  σε σκηνοθεσία του Καλλιτεχνικού Διευθυντή Γιάννη Χουβαρδά, στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, 30 και 31 Ιουλίου. Στο ρόλο του Ορέστη ο Νίκος Κουρής ενώ την Ηλέκτρα ερμηνεύει η Στεφανία Γουλιώτη.

Ο Ορέστης διδάχτηκε το 408 π.Χ λίγο πριν ο Ευριπίδης εγκαταλείψει οριστικά την Αθήνα και εγκατασταθεί στη Μακεδονία.  Πρόκειται για ένα έργο με βαθιά πολιτική σκέψη και ανθρώπινες προεκτάσεις. Ο Ορέστης γίνεται μητροκτόνος υπακούοντας στη θεϊκή βούληση. Η πράξη του, ανίερη, διασαλεύει την ηθική τάξη των πραγμάτων και τον βυθίζει στην παραφροσύνη. Όμως δεν εγκαταλείπει. Παλεύει για την επιείκεια των συμπολιτών του, αγωνίζεται για την ίδια του τη ζωή και διεκδικεί τη σωτηρία του. Λίγο πριν η Αθηναϊκή δημοκρατία καταρρεύσει, σε μια εποχή αμφιβολίας και αλλαγών, ο Ευριπίδης κρατά την παραδοσιακή φόρμα της τραγωδίας αλλά φέρνει το μύθο πιο κοντά στα ανθρώπινα μέτρα. Τη λύση δίνει τελικά ο από μηχανής θεός, το έργο όμως φωτίζει πριν εύστοχα θέματα ανθρώπινης ηθικής, μεμονωμένης και συλλογικής ευθύνης.

Περίληψη
Μετά τη μητροκτονία, ο Ορέστης «μαραζώνει, άρρωστο αγρίμι σ’ ένα στρώμα», κυνηγημένος από τις Ερινύες και καταδικασμένος σε θάνατο από την πόλη, Στο πλάι του βρίσκεται η  Ηλέκτρα. Στο ʼργος καταφθάνουν από την Τροία ο Μενέλαος και η Ελένη. Είναι η τελευταία ελπίδα για τα δύο αδέλφια που προσδοκούν από τον Μενέλαο να παρέμβει αλλά ούτε αυτός ούτε ο Τυνδάρεως - πατέρας της Ελένης- σκοπεύουν να τους βοηθήσουν. Τότε ο  Ορέστης στρέφεται στον φίλο του,  Πυλάδη, που αποδεικνύει τη φιλία του αποφασίζοντας να τον στηρίξει, με κίνδυνο τη ζωή του.  Όταν η λαϊκή ετυμηγορία ανακοινώνεται και είναι καταδικαστική για τα δύο αδέλφια, οι τρεις τους καταστρώνουν ένα σχέδιο εκδίκησης: θέλοντας να εκδικηθούν το Μενέλαο για την προδοσία του, αποφασίζουν να σκοτώσουν την Ελένη. Η Ηλέκτρα μάλιστα προτείνει να πιάσουν όμηρο της κόρη της Ελένης, Ερμιόνη. Οι ήρωες παγιδεύονται μέσα στις πράξεις τους, ενώ προσπαθούν απεγνωσμένα να διασωθούν.  Κι ενώ οδηγούνται σε έναν φαύλο κύκλο βίας και αίματος, τη λύση έρχεται να δώσει η παρέμβαση του από μηχανής θεού, Απόλλωνα.

Η παράσταση
Στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου, ο Ορέστης και η Ηλέκτρα είναι δύο μυθικά πρόσωπα εγκλωβισμένα μέσα στο χρόνο και το χώρο του αρχαίου θεάτρου. Σαν τον Τάνταλο κουβαλούν το άχθος της οικογενειακής ιστορίας, το άχθος μιας τραγωδίας που δεν ολοκληρώνεται. Κι έπειτα κάνουν την είσοδό τους ο Μενέλαος, η Ελένη, η Ερμιόνη, ο Τυνδάρεως, ο Πυλάδης,, ο Αγγελιοφόρος. Απέναντι στα μυθικά πρόσωπα της ιστορίας τίθεται ένα χορός νέων γυναικών και ανδρών. Προερχόμενος από μια άλλη, σημερινή, εποχή, ο χορός αρχικά διστάζει, έπειτα συμπάσχει, συμμετέχει ενεργά, ταυτίζεται και σχολιάζει την ιστορία των Ατρειδών, μια ιστορία γεμάτη συγκρούσεις, ανατροπές, απολογίες. Η παράσταση ανιχνεύει το μύθο θέτοντας ερωτήματα για τις σχέσεις των γενεών, των φύλων, της κοινωνικής συνοχής και της επιβίωσης των νέων ανθρώπων σε ένα εχθρικό κόσμο

Η ταυτότητα της παράστασης
Μετάφραση: Στρατής Πασχάλης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς
Σκηνικά - Κοστούμια: Γιοχάννες Σουτς
Μουσική: Μανώλης Καλομοίρης
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Φωνητική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Νατάσσα Τριανταφύλλη

Διανομή
Ορέστης: Νίκος Κουρής
Ηλέκτρα: Στεφανία Γουλιώτη
Ελένη: Τάνια Τρύπη
Μενέλαος: Ακύλλας Καραζήσης
Τυνδάρεως: Χρήστος Στέργιογλου
Πυλάδης: Κώστας Βασαρδάνης
Αγγελιαφόρος: Μανώλης Μαυροματάκης
Ερμιόνη: Γεωργιάννα Νταλάρα
Φρύγας: Νίκος Καραθάνος
Απόλλων: Γιώργος Γλάστρας

Χορός: Λαμπρινή Αγγελίδου, Πολυξένη Ακλίδη, Ελένη Βεργέτη,  Κωνσταντίνος Γαβαλάς, ʼννα Καλαϊτζίδου, Κόρα Καρβούνη, Γιάννης Κλίνης, Ρηνιώ Κυριαζή, Ζωή Κυριακίδου, Ηρώ Μπέζου, Λένα Παπαληγούρα, Βιργινία Ταμπαροπούλου, Γιώργος Τζαβάρας, Θάνος Τοκάκης, Ηρώ Χιώτη

Φωτογραφίες: Πάνος Κοκκινιάς

Χορηγός παράστασης: Εμπορική Τράπεζα