Ο Τσικαμάτσου Μονζαεμόν (1653 – 1725), ο πρώτος γνωστός Ιάπωνας θεατρικός συγγραφέας ο οποίος δεν έπαιζε στα έργα που έγραφε, ήταν ένας από τους σημαντικότερους Ιάπωνες δραματουργούς. Το πραγματικό του όνομα είναι Σουγκιμόρι Νομπουμόρι, γεννήθηκε σε οικογένεια Ιαπώνων σαμουράι και σε ηλικία περίπου 18 χρονών δημοσίευσε το πρώτο του λογοτεχνικό χαϊκού. Οι μαριονέτες ήταν αντικείμενο εργασίας του για πολλά χρόνια, έγραψε έργα για το κουκλοθέατρο και το θέατρο καμπούκι και το πρώτο έργο που θεωρείται ότι συνέγραψε είναι Οι διάδοχοι Σόγκα. Έμπνευσή του αποτέλεσε ο έρωτας, τα πάθη της ανθρώπινης ψυχής και η αυτοκτονία. Στην πορεία της ζωής του εγκατέλειψε το καμπούκι και οι μετέπειτα χαρακτήρες που δημιούργησε ήταν περισσότερο ρεαλιστικοί. Τα περισσότερα από τα έργα του είναι ιστορικά ειδύλλια και τα υπόλοιπα οικιακές τραγωδίες. Επίσης, συνέγραψε πλήθος λογοτεχνικών κομματιών bunraku και τραγωδιών. Το σημαντικότερο έργο του είναι Οι μάχες του Κοξίνγκα, θεωρείται πρότυπο και επηρέασε τους μεταγενέστερους θεατρικούς συγγραφείς. Έχουν διασωθεί 130 επιβεβαιωμένα έργα του συγγραφέα.

 

Ενδεικτική εργογραφία:
Ερωτικές αυτοκτονίες στο Σονεζάκι, Οι μάχες του Κοξίνγκα, Το ημερολόγιο του έρωτα, Ερωτικές αυτοκτονίες στο Αμιζίμα.

 

Ο πόλεμος είναι μια παρτίδα γκο, όπου τα πούλια είναι σκόρπια. (Οι μάχες του Κοξίνγκα)

Τρία χρόνια σ’ αγαπούσα, απομυζούσα χαρές από σένα, σ’ αποθυμούσα, σε λάτρευα, σήμερα όμως τα πόδια μου θα πούνε το μόνο μου αντίο. (Ερωτικές αυτοκτονίες στο Αμιζίμα)