Ο Χάρολντ Πίντερ (1930–2008) ήταν Άγγλος θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης. Στα πρώτα χρόνια της καριέρας του εργάστηκε ως ηθοποιός με το ψευδώνυμο Ντέιβιντ Μπάρον. Το 2005 κέρδισε βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Συνδέθηκε με στενή φιλία με τον Άρθουρ Μίλερ και τον Σάμουελ Μπέκετ, πατέρα του Θεάτρου του Παραλόγου, το ύφος του οποίου επηρέασε βαθιά τον Πίντερ. Τα πρώιμα έργα του έχουν χαρακτηριστεί ως κωμωδίες απειλής, εκτυλίσσονται κυρίως σε μυστηριώδεις κλειστούς χώρους και παρουσιάζουν μία φαινομενικά αθώα κατάσταση,  που εξελίσσεται σε παράλογη και απειλητική. Οι ήρωές του είναι αποξενωμένοι, βιώνουν εμμονές και φοβίες και ταλανίζονται από αναπάντητα ερωτήματα, προσπαθώντας  ανεπιτυχώς να επικοινωνήσουν μεταξύ τους και να ενωθούν για να αντιμετωπίσουν την  απειλή. Η γλώσσα του είναι καθημερινή, με έντονες σιωπές, και το χιούμορ εναλλάσσεται με τον κυνισμό. Η ανάγκη να περιγραφεί το γεμάτο σιωπές και εντελώς προσωπικό συγγραφικό του στιλ, καθώς και το λιτό ύφος του, οδήγησε στην καθιέρωση του επίθετου «πιντερικός» (Pinteresque) στην αγγλική γλώσσα. Υπήρξε ακτιβιστής  και αγωνίστηκε για την ειρήνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία  λόγου.

 

Ενδεικτική εργογραφία:
Πάρτι γενεθλίων, Ο επιστάτης, Η συλλογή, Ο εραστής, Επιστροφή, Το υπόγειο,  Παλιοί καιροί, Προδοσία.

 

Παραδέχεσαι μια εξωτερική δύναμη που φορτώνεται τις ευθύνες σου, που υποφέρει για λογαριασμό σου; (Πάρτι γενεθλίων)

 

Η πληγή κλείνει πιο γρήγορα άμα ξέρεις την αλήθεια. (Η συλλογή)