Τα εργαστήρια του Μικρού Εθνικού εμπνέονται από την ανακοίνωση του προγράμματος της νέας καλλιτεχνικής διεύθυνσης, που έθεσε τη γλώσσα και τα δίκτυα που αυτή διαμορφώνει στο κέντρο της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Φέτος, με την συμμετοχή ανθρώπων όλων των ηλικιών, θα προσπαθήσουμε να χαρτογραφήσουμε τις Γλώσσες του Θεάτρου!

Αν υποθέσουμε πως η γλώσσα είναι ένα σύστημα επικοινωνίας που μεταφράζει την πραγματικότητας σε λέξεις, τότε μπορούμε να πούμε πως το θέατρο είναι μια “τεχνολογία” που τολμά να βάζει σε λέξεις το ανείπωτο. Κώδικας απεριόριστος, απρόβλεπτος, ζωντανός, που  συνδέει την υποκειμενική με την αντικειμενική πραγματικότητα, τον εαυτό μας με τους άλλους. 

Στο θέατρο μιλάμε πολλές γλώσσες. Στις γλώσσες του θεάτρου η κάθε λέξη, η κάθε αναπνοή, η κάθε φωνή και χειρονομία είναι πολύτιμη.

Απαρχή μας, η γλώσσα που προηγείται της ομιλίας. Της δίνουμε χώρο και διδασκόμαστε απ' αυτήν και από τους μικρούς μας φίλους.

Με τη γλώσσα της σύνδεσης και των συναισθημάτων υποδεχόμαστε τις προσχολικές ηλικίες, εκεί όπου το παιχνίδι είναι το απόλυτο εργαλείο και οι συνομιλίες των παιδιών παράγουν καθαρή ποίηση.

Χρησιμοποιούμε τις μουσικές του κόσμου που εξοικειώνουν τα παιδιά με τις “ξένες” γλώσσες, με τους πολιτισμούς άλλων χωρών. Εκμεταλλευόμαστε τον πλούτο όλων των τεχνών, όπως την κινηματογραφική γλώσσα που φέρνει σ'επαφή τα παιδιά με αριστουργήματα απ'όλον τον κόσμο, διευρύνοντας τους ορίζοντες της φαντασίας τους.

Αλήθεια, το σώμα έχει φωνή; Τι γλώσσα μιλάει;

Το μουσικό θέατρο μιλάει τη γλώσσα του θεάτρου ή της μουσικής; Μιλάει ή τραγουδάει; Τα μιούζικαλ μπορούν να μιλούν και να τραγουδούν στα ελληνικά; (εμείς έτσι λέμε, και το αποτέλεσμα μας δικαιώνει! )

Τι τρέχει με τη γλώσσα της εφηβείας,  ένα ιδίωμα που εμείς οι μεγαλύτεροι καταλαβαίνουμε όλο και λιγότερο; Υπάρχει ποίηση στα “σκρολάρω” και στα “μπιφ”; Μπορεί αυτή η γλώσσα να φτιάξει θέατρο; Και οι σημερινοί έφηβοι μπορούν άραγε να καταλάβουν τις γλώσσες των κλασικών ή τα πιο “παλιά” ελληνικά; Υπάρχει τελικά γλωσσικό χάσμα ανάμεσα στις νεότερες ηλικίες και τους μεγαλύτερους;

Σίγουρα όλοι συμφωνούμε πως η γλώσσα της κωμωδίας μας χαλαρώνει, γι'αυτό και της δίνουμε τον χώρο που της αξίζει. Και κανείς δεν θα διαφωνήσει πως υπάρχει μία μόνο γλώσσα αληθινά ακαταμάχητη: η γλώσσα του έρωτα!

Αλήθεια, κάνει διάλογο ο έρωτας ή μήπως μονολογεί; Τι λέξεις μιλάει η αγάπη; Συνεννοούμαστε ή “Άλλα λόγια ν'αγαπιόμαστε;”

Στα εργαστήριά μας κάνουμε θέατρο ακόμα και με τη γλώσσα της κοινοτοπίας και των στερεοτύπων. Όμως απογειώνουμε τη γλώσσα της μαγείας, του παραμυθιού και βέβαια του μύθου. Αυτές οι γλώσσες μας μεταμορφώνουν!

Μιλώντας για μεταμόρφωση, δυο λόγια και για τα εργαστήρια που πλαισιώνουν τις φετινές παραστάσεις της Παιδικής και της Εφηβικής Σκηνής και μας καλούν να εμπνευστούμε από σύμπαντα ποιητικά και παράδοξα, όπως την Αλίκη του Lewis Carroll και τον κόσμο των ονείρων:

-Το εργαστήριο με άτομα ηλικίας 65 εμπλέκεται σ' έναν δημιουργικό διάλογο με την παράσταση της Παιδικής μας Σκηνής, Οι περιπέτειες της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων. Το βλέμμα των μεγαλύτερων σε ηλικία συναντιέται με το βλέμμα των παιδιών, γιατί τα όνειρα, η ζωή, η ωριμότητα είναι πάντα κάτι που βρίσκεται μπροστά μας.

-Εμπνεόμενο από την εφηβική μας παραγωγή με τίτλο “έχεις πέντε λεπτά”, ένα εργαστήριο για εφήβους θα φτιάξει μια παράσταση με πρώτη ύλη τα ίδια τους όνειρα.

-Τέλος, ένα εργαστήριο δημιουργικής γραφής θα δώσει χώρο σε όσα, παράδοξα και μαγικά θέλουν να μας πουν τα παιδιά και οι έφηβοι.

Στο Μικρό Εθνικό σας καλωσορίζουμε σε όλες τις γλώσσες! Και σας ευχόμαστε μια πλούσια, ποιητική, δημιουργική χρονιά!

 

 

 

 

 

 

 

Τελευταία ενημέρωση: 12/09/2025